Ο Θαλής της Μιλήτου Σκεφτείτε τον αστρονόμο Θαλή της Μιλήτου. Ο Θαλής πιστώνεται από τους συνομηλίκους του ότι πρόβλεψε μια ηλιακή έκλειψη που σταμάτησε τον πόλεμο μεταξύ των εθνών της Λυδίας και της Μηδίας. Προφανώς, η Λυδία και η Media συμμετείχαν σε μάχη όταν σημειώθηκε έκλειψη ηλίου. Αυτά τα έθνη, που ήταν λάτρεις των ουράνιων σωμάτων, συνειδητοποίησαν ότι η έκλειψη Ηλίου θα μπορούσε να είναι ένας δυνητικά “κακός” οιωνός, γι’ αυτό διαπραγματεύτηκαν τον τερματισμό της στρατιωτικής εμπλοκής. Οι συμβατικοί χρονολόγοι χρονολόγησαν αυτή την έκλειψη στο έτος 585 π.Χ. Αυτή η ημερομηνία είναι μόνο ένα έτος διαφορετική από την ημερομηνία που προτείνουν οι συμβατικοί χρονολόγοι για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Ναβουχοδονόσορ το 586 π.Χ. Επειδή η Λυδία (σημερινή Τουρκία) βρίσκεται στο ίδιο μέρος του κόσμου με Ιερουσαλήμ, η έκλειψη που περιγράφει ο Θαλής που σταμάτησε τον πόλεμο μεταξύ της Λυδίας και της Μηδίας ήταν ορατή και στην Ιερουσαλήμ κοντά στην εποχή της πολιορκίας του Ναβουχοδονόσορα; Αν ήταν ορατή στην Ιερουσαλήμ, ήταν τεκμηριωμένη αυτή η έκλειψη στη Βίβλο;
Η έκλειψη ηλίου στην Τουρκία (Λυδία) το 585 π.Χ. ήταν ορατή πάνω από το Ισραήλ. Καμία άλλη έκλειψη ηλίου δεν συνέβη στην Τουρκία ή το Ισραήλ από το 558 π.Χ. έως το 634 π.Χ. Επομένως, αυτή η έκλειψη θα μπορούσε να είχε παρατηρηθεί στο Ισραήλ και ήταν η μόνη έκλειψη που θα μπορούσε να είχε παρατηρηθεί στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Αναφέρει λοιπόν η Βίβλος μια έκλειψη Ηλίου κοντά στην περίοδο της καταστροφής της Ιερουσαλήμ από τον Ναβουχοδονόσορ; Πιστεύω ότι ισχύει.
Εξετάστε τα ακόλουθα εδάφια (Ιερεμίας 6:4-5):
«Ετοιμάστε πόλεμο εναντίον της· σηκωθείτε και ας ανεβούμε το μεσημέρι. Αλίμονο σε μας, γιατί η μέρα φεύγει, γιατί οι σκιές της βραδιάς απλώνονται. Σήκω, και ας πάμε τη νύχτα, και ας καταστρέψουμε τα παλάτια της». Πολλοί θεολόγοι πιστεύουν ότι αυτό το εδάφιο περιγράφει μια συζήτηση μεταξύ των στρατηγών του Ναβουχοδονόσορ την ημέρα που επρόκειτο να επιτεθούν στην Ιερουσαλήμ. Αυτοί οι θεολόγοι πιστεύουν ότι οι δυνάμεις του Ναβουχοδονόσορ ετοιμάζονταν να επιτεθούν το μεσημέρι και διαπίστωσαν ότι η επίθεσή τους είχε παραταθεί μέχρι το τέλος της ημέρας, ώστε να πρέπει να συνεχίσουν την επίθεσή τους τη νύχτα. Έχω διαφορετική ερμηνεία. Πιστεύω ότι αυτοί οι στίχοι περιγράφουν μια έκλειψη Ηλίου. Πιστεύω ότι οι δυνάμεις του Ναβουχοδονόσορ άρχισαν να επιτίθενται το μεσημέρι όταν συνέβη έκλειψη ηλίου. Οι στρατηγοί του κατάλαβαν ότι ένας πολύ «κακός» οιωνός συνέβαινε στον ουρανό (ίσως λόγω κάποιου θυμωμένου θεού) και έτσι αναφώνησαν «Αλίμονό μας» και σταμάτησαν την επίθεση. (Είναι ενδιαφέρον ότι οι δυνάμεις της Λυδίας και της Μηδίας αντέδρασαν παρόμοια κατά την ίδια έκλειψη που είχε προβλεφθεί από τον Θαλή.) Σημειώστε επίσης ότι τα χαρακτηριστικά μιας ηλιακής έκλειψης, η ημέρα που πέφτει και η παραμόρφωση των σκιών, αναφέρονται στο εδάφιο προς διευκρινίζουν ότι το ηλιακό συμβάν έγινε. Στη συνέχεια, οι στρατηγοί του Ναβουχοδονόσορ επιτέθηκαν τη νύχτα για να αποφύγουν την πιθανότητα να συμβεί μια άλλη ηλιακή έκλειψη και να εμποδίσει την επίθεσή τους.
Η διατύπωση του στίχου δείχνει επίσης τη μοναδικότητα του γεγονότος. Προσέξτε τη φράση «οι σκιές της βραδιάς απλώνονται». Αυτό είναι το μόνο μέρος σε ολόκληρη τη Βίβλο που αυτή η περιγραφή χρησιμοποιείται για σκιές. Υπάρχουν δύο διαφορετικοί στίχοι που χρησιμοποίησε ο Σολομών για να περιγράψει την εμφάνιση των σκιών καθώς η νύχτα έγινε μέρα, Άσμα Σολομώντα 2:17 και 4:6: «Μέχρι να φύγει η μέρα και να φύγουν οι σκιές…». Κυριολεκτικά η φράση «οι σκιές φεύγουν μακριά» σημαίνει ότι οι σκιές εξαφανίστηκαν που είναι ένας εύλογος τρόπος για να περιγράψουμε τα φαινόμενα του ήλιου που μεταμορφώνει τη νύχτα σε μέρα. Η φράση «οι σκιές του εσπερινού είναι απλωμένες» από το βιβλίο του Ιερεμία μεταφράζεται καλύτερα «σκιές εσπέρας παραμορφώθηκαν». Κατά τη διάρκεια μιας ηλιακής έκλειψης η εμφάνιση σκιών εμφανίζει πολλές παράξενες συμπεριφορές. Καθώς ο ήλιος πλησιάζει στην έκλειψη, οι σκιές των δέντρων φαίνεται να έχουν πολλά περιγράμματα ημισελήνου, οι σκιές φαίνονται να τρέχουν στο έδαφος και οι σκιές επιμηκύνονται. Πιστεύω ότι αυτό περιέγραφε ο Jeremiah όταν έγραψε «οι σκιές του εσπερινού απλώνονται».
Αν αυτή ήταν έκλειψη Ηλίου γιατί δεν έγραψε ο Ιερεμίας «η μέρα έγινε νύχτα το μεσημέρι»; Πιστεύω ότι αυτή ήταν ένας ειδικός τύπος έκλειψης, μια δακτυλιοειδής έκλειψη. Μια ολική έκλειψη Ηλίου θα οδηγήσει σε απόλυτο σκοτάδι για κάποια περιοχή στη Γη, ωστόσο μια δακτυλιοειδής έκλειψη δεν θα έχει. Τι είναι λοιπόν μια δακτυλιοειδής έκλειψη; Είναι μια έκλειψη όπου μόνο το 97% περίπου της επιφάνειας του Ήλιου έχει εκλείψει. Απόλυτο σκοτάδι δεν συμβαίνει. Ωστόσο, η φωτεινότητα του ήλιου μειώνεται σαν να πήγε πίσω από ένα σύννεφο. Επομένως, η περιγραφή της ηλιακής έκλειψης στα εδάφια Ιερεμίας 6:4-5 είναι συνεπής με την περιγραφή μιας δακτυλιοειδούς έκλειψης ηλίου.
Εύρεση της Έκλειψης του Θαλή
Εάν η έκλειψη στο Ιερεμία 6:4-5 είναι μια δακτυλιοειδής έκλειψη και είναι η ίδια έκλειψη που περιγράφεται από τον Θαλή της Μιλήτου, τότε δεν μπορεί να είναι η έκλειψη που συνέβη το 585 π.Χ. Γιατί; Αυτή η έκλειψη ήταν μια ολική έκλειψη Ηλίου.
Ποια είναι λοιπόν η έκλειψη; Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που προτείνω στο βιβλίο μου «Η Τέταρτη Ημέρα: Γιατί η Βίβλος είναι Ιστορικά Ακριβής», η καταστροφή της Ιερουσαλήμ συμβαίνει πολύ κοντά στο 390 π.Χ. και όχι στο έτος 586 π.Χ. όπως ισχυρίζονται πολλοί ιστορικοί. Η πλησιέστερη έκλειψη ηλίου πάνω από το Ισραήλ στο χρονικό πλαίσιο που πρότεινα έγινε στις 14 Αυγούστου 393 π.Χ. και ήταν δακτυλιοειδής έκλειψη.
Ενώ μια ηλιακή έκλειψη παρέχει πολύ χρήσιμες πληροφορίες όταν πρόκειται για τη χρονολόγηση ενός γεγονότος, φαίνεται ότι ο Θεός παρέχει ακόμη περισσότερες διευκρινίσεις για να εξαλείψει κάθε αμφιβολία για το ποια ηλιακή έκλειψη αναφέρεται (Ιερεμίας 15:9): «Αυτή που έχει γεννήσει επτά μαραζώνει : έχει δώσει το φάντασμα· ο ήλιος της δύει ενώ είναι ακόμη μέρα…» Προσέξτε ότι είναι πολύ πιο ξεκάθαρο σε αυτόν τον στίχο ότι έχει λάβει χώρα έκλειψη ηλίου: «…ο ήλιος της δύει ενώ είναι είναι ακόμα μέρα…». Επίσης, μπορείτε να φανταστείτε μια γυναίκα που έχει τον δικό της «ήλιο»; Τι είδους γυναίκα είναι αυτή; Εάν διαβάσετε το δωδέκατο κεφάλαιο στο βιβλίο των Αποκαλύψεων, μια γυναίκα στον ουρανό έχει συσχετιστεί με το Ισραήλ και το όνομά της είναι Παρθένος. Είναι δυνατόν ο Ιερεμίας να αναφέρεται στον αστερισμό της Παρθένου; Σύμφωνα με αυτόν τον στίχο, η Παρθένος έχει φέρει «επτά». Αναφέρω αλλού στο βιβλίο μου, «Η Τέταρτη Ημέρα: Γιατί η Βίβλος είναι Ιστορικά Ακριβής» ότι το σημάδι στον ουρανό που περιγράφεται στην Αποκάλυψη 12:3 σχετικά με το ουράνιο ζώδιο του δράκου με επτά κορώνες ήταν ο αστερισμός Ύδρα και επτά σώματα (ήλιος , φεγγάρι και πέντε πλανήτες) που βρίσκονται στον ουρανό κατά τη διάρκεια μιας ηλιακής έκλειψης. Είναι δυνατόν το Ιερεμίας 15:9 να περιγράφει ένα παρόμοιο ουράνιο ζώδιο; Μια ηλιακή έκλειψη συνέβη πάνω από το Ισραήλ στις 14 Αυγούστου 393 π.Χ. Κατά τη διάρκεια αυτής της ηλιακής έκλειψης ο αστερισμός της Παρθένου βρίσκεται στη μέση του ουρανού και επτά ουράνια σώματα, ο ήλιος και η σελήνη και πέντε πλανήτες, θα ήταν στον ουρανό. Επομένως, πιστεύω ότι το Ιερεμίας 15:9 είναι μια περιγραφή της εμφάνισης του ουρανού κατά τη διάρκεια της ηλιακής έκλειψης που συμβαίνει στην αρχή της τελικής πολιορκίας που διεξήγαγε ο Ναβουχοδονόσορ στην Ιερουσαλήμ, της ηλιακής έκλειψης που προέβλεψε ο Θαλής και της ηλιακής έκλειψης που σταμάτησε τον πόλεμο μεταξύ της Λυδίας και των Μέσων.