Το πιο απογοητευτικό ζήτημα για όποιον διαβάζει αυτά που έχει γράψει άλλο άτομο είναι ο προσδιορισμός της αληθότητάς τους. Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι πείθονται για την αξιοπιστία ενός συγγραφέα, τείνουν να εκλαμβάνουν αυτό που λέει το άτομο ως γεγονός, ακόμη και όταν δεν είναι.
Για παράδειγμα, ένας επιστήμονας θα επιδείξει στους ανθρώπους επιστημονικές ανακαλύψεις και πώς αυτό έχει προωθήσει τις ανθρώπινες τεχνολογικές δεξιότητες. Οι άνθρωποι, συνήθως φοιτητές, θα θαυμάσουν και μετά θα αρχίσουν να αποδέχονται ακόμη και αναπόδεικτες θεωρίες ως αληθινές, απλώς και μόνο επειδή ο επιστήμονας λέει ότι είναι έτσι. Αυτό ισχύει και για την ιστορία.
Αν ήθελα να σας δείξω ότι η Βίβλος δεν μπορεί να είναι αξιόπιστο βιβλίο επειδή είναι γεμάτη ανηθικότητα, το μόνο που θα έπρεπε να κάνω είναι να παραθέσω τις πολλές κοινωνικά εξευτελιστικές ιστορίες αδικίας, γενοκτονίας, εγκλημάτων πολέμου, δολοφονιών, δολοφονιών, μίσους, εξαπάτησης , λαγνεία, αιμομιξία, μέθη και ένα σωρό άλλα εγκλήματα που θα ήταν απαράδεκτα για την κοινωνία σήμερα, και δείχνουν πώς εκείνοι που διέπραξαν τέτοια πράγματα έγιναν αποδεκτοί από τον Θεό και βρήκαν εύνοια στα μάτια του. Στη συνέχεια, για να δυσφημήσω εντελώς τη Βίβλο, θα έδειχνα ορισμένες διατυπώσεις που θα υπονοούσαν ότι η Μαρία, η μητέρα του Ιησού ήταν άπιστη στον Ιωσήφ με τον οποίο ήταν αρραβωνιασμένη, έτσι μια συγκάλυψη επινοήθηκε από τον συγγραφέα του Ματθαίου, λέγοντας ότι ο Άγιος Το Φάντασμα την εμπότισε και ο συγγραφέας του βιβλίου του Λουκά θεώρησε ότι ένα φάντασμα ήταν πολύ απίστευτο, έτσι είπε ότι «ένας άγγελος μπήκε σε αυτήν» με το όνομα Γαβριήλ (ο οποίος ήταν πραγματικά κάποιος που έμενε τη νύχτα).
Αφού απέδειξα πόσο κακοί ήταν οι άνθρωποι της Βίβλου και πώς ήταν προφανώς ένας εβραϊκός μύθος ότι ο Θεός ευνοούσε το Ισραήλ έναντι άλλων εθνών, θα προχωρούσα στη συνέχεια στην απομυθοποίηση της παρθενικής γέννησης και του γεγονότος ότι ο Ιησούς συναναστρεφόταν με εγκληματίες, όπως ο Τζόζεφ Λιούις έγινε μέσα Η Βίβλος χωρίς μάσκα. Ωστόσο, αν ήσουν σκεπτόμενο άτομο, θα αναρωτιόσουν γιατί οι Εβραίοι θα συμπεριέλαβαν όλη αυτή την εξευτελιστική ανθρώπινη συμπεριφορά στο ιερό τους βιβλίο και γιατί φαίνεται να περιφρονούν την εθνικότητα τους καταγράφοντας ότι, ως φυλή ανθρώπων, είναι κακοί. Πραγματικά, απλά δεν έχει νόημα. Αλλά οι Εβραίοι δεν είναι χριστιανοί, άρα η γέννηση του Ιησού δεν τους αφορά.
Η γέννηση του Ιησού αφορά τους χριστιανούς. Ωστόσο, η παρθένος Μαρία ήταν Εβραία, όπως και ο Ιωσήφ και ακόμη και ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ. Όσο για να μείνει έγκυος η Μαρία και να έπαιζε πόρνη ή να είχε βιαστεί ή αποπλανηθεί από άλλον άντρα, θα ήταν εύκολο γι’ αυτήν να αποδείξει ότι ήταν ακόμα παρθένα. Στην πραγματικότητα, το μόνο που έπρεπε να κάνει ο Τζόζεφ ήταν να δει αν ο παρθενικός υμένας της ήταν άθικτος. Εάν μια Εβραία δεν είχε άθικτο παρθενικό υμένα κατά τη στιγμή του γάμου, ο άντρας της μπορούσε να τη χωρίσει. Προφανώς, ο Τζόζεφ πρέπει να το έχει αποδείξει αυτό μόνος του. Το να προτείνεις το αντίθετο δείχνει μόνο ότι ένα άτομο δεν θέλει πραγματικά να είναι πιστό στην αλήθεια.
Ο προφήτης Μωάμεθ δεν δυσκολεύτηκε να δεχτεί την παρθενική γέννηση του Ιησού. Ένας από τους λόγους για αυτό θα έπρεπε να ήταν λόγω της πολιτιστικής παράδοσης των νεαρών γυναικών που είναι αρραβωνιασμένες για να παντρευτούν, έχοντας τον παρθενικό υμένα άθικτο ή κηρύσσονται πόρνες.
Ο Μωάμεθ δυσκολεύτηκε να δεχτεί ότι ο Ιησούς πέθανε για τις αμαρτίες του κόσμου και αναστήθηκε από τους νεκρούς. Αυτό είναι το κριτήριο για να γίνεις χριστιανός και να συμπεριληφθείς στην οικογένεια του Θεού, σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Ο Ιησούς ισχυρίστηκε μάλιστα ότι ο Αβραάμ, από τον οποίο ο προφήτης Μωάμεθ ισχυρίζεται ότι κατάγεται, είδε την ημέρα του και χάρηκε (δηλαδή τον θάνατο και την ανάστασή του και γέμισε με χαρά σωτηρίας).
Αλλά τότε ο Μωάμεθ ήταν άρχοντας του πολέμου και για να ακολουθήσει κανείς τον Ιησού, πρέπει να γίνει λάτρης της ειρήνης και να πιστέψει ότι το βασίλειο του Θεού δεν βρίσκεται σε αυτή τη γη, αλλά μέσα σε κάθε άνθρωπο. Ο Ιησούς είπε ότι εκείνοι που κάνουν το θέλημα του Θεού είναι η οικογένειά του, όχι εκείνοι που παραβιάζουν εσκεμμένα τις εντολές του Θεού και δεν αγαπούν τον πλησίον τους όπως τον εαυτό τους.